Burhan Mihciokur werd 60 jaar geleden geboren in Kayseri. Een stad in het midden van Turkije gelegen in een dal. Het gezin bestaat uit vader, moeder, broer en zus. De vader van Burhan, eerste generatie gastarbeiders die in Nederland gaat werken, heeft een doel: “Ik ga geld verdienen voor mijn kinderen. Ik wil dat ze gaan studeren.”

Openbaring op het station

Als Burhan negen jaar is, volgt het gezin de vader naar Nederland. De reis met Oriënt Express weet hij zich nog tot in het detail te herinneren. “Een groep Turkse jongens van een jaar of 15 jaar stond op het station in München te dollen. Zij praatten in het Duits! Ik had nog nooit een andere taal gehoord dan het Turks.” Op dat moment wist hij het zeker. Hij wilde ook andere talen leren spreken.

Turkologie

Het gezin gaat in Haarlem wonen en de kinderen gaan naar school. Vader Mihciokur spreekt met de leiding van de school. Resultaat: zijn kinderen worden door het schoolhoofd onder zijn hoede genomen en beheersen de Nederlandse taal snel. “We hadden geluk met het schoolhoofd. En ook met het prachtige appartement in Haarlem. Dat was geen achterstandswoning.”

De kinderen waren gezegend met een goed stel hersenen. Burhan studeerde *Turkologie in Leiden, maar rondde de studie niet af. Zijn broer is cardioloog in Nederland en zijn zus arts in Turkije.

Tolk: nee

Toen er begin jaren tachtig nog niet veel tolken Turks waren in Nederland, werd hij door velen aangespoord om tolk te worden. Burhan zag dat toen niet zitten, want de gedachte was: “Je kan het nooit goed doen als tolk:  Als je het goed doet en mensen krijgen daardoor iets voor elkaar, dan komt dat niet door jouw tolkvaardigheden, die persoon krijgt gewoon waar hij al recht op heeft. Bij een verloren zaak heb jij het als tolk wel altijd gedaan, want je hebt niet goed vertaald!”

Tolk: ja!

Een bevriende vrouwelijke tolk vertelt jaren later wel met enthousiasme over het vak en weet hem over te halen. “In de beginperiode liep het geen storm met opdrachten. Er was ook geen netwerk van tolken. Behalve mijn tolkvriendin, hielp ook echt niemand mij. Alles moest ik zelf uitzoeken en alle opdrachten pakte ik aan.”

De laatste 20 jaar is Burhan het vak geweldig gaan vinden. Het tolken blijkt een schot in de roos. Vooral van opsporingsopdrachten gaat zijn hart sneller kloppen: “Daar word ik blij van en kan ik goed. Het zijn opdrachten voor een langere periode waar ik me in vast kan bijten. Spannend en elke dag wat anders. Mijn bijdrage is belangrijk. Ik doe ertoe.”

Spannend en nieuw

Op de vraag waarom jonge mensen het tolkenvak moeten kiezen, antwoordt hij: “In ieder geval niet voor het geld. Je kan er prima een boterham mee verdienen, maar rijk word je niet. Als je van spanning houdt, is het wel een goede keuze. Elke dag is anders. Je weet in de opsporing nooit wat er gaat gebeuren. Verder heb je altijd de onzekerheid of je je target gaat halen. Daar moet je wel tegen kunnen. En dat kan ik. Specialisatie is het belangrijkste. Weten waar je talenten liggen en waar niet. Eerst pak je alles aan. Van zorg, juridisch, huisbezoeken tot aan opsporing. Je leert dan het vak én jezelf kennen. Pas daarna herken je wat je echt kan en waar je blij van wordt. Dat wordt gezien en de opdrachtgevers weten je dan goed te vinden.”

Applaus

Burhan is een trotse opgewekte man die wars is van opgeklopte ijdelheid. Op de foto?: ” Nee, joh moet dat?” Hij bespreekt wel met zijn teamleider van de opsporing dat hij wordt geïnterviewd in de reeks ‘succesvolle tolken’. Dit levert hem applaus en waardering op van zijn opsporing collega’s én Global Talk sluit zich daarbij van harte bij aan.

 

* Turkologie is de studie van de cultuur, taalkunde, literatuur en geschiedenis van de Turkse volkeren. Een afgestudeerde noemt zich doorgaans Turkoloog. In Nederland was deze studie als hoofdvak te volgen aan de Universiteit Leiden (voorheen hoogleraar Erik-Jan Zürcher) en de Universiteit Utrecht, aan de subfaculteit voor Arabische, Nieuwperzische en Turkse talen en culturen (ANPT) totdat in 2006-2007 een reorganisatie voor verandering zorgde.