Blog

Het is maart 1950 als Dolly, 6 maanden oud emigreert met haar ouders naar Holambra in Brazilië. Holambra is een samentrekking van Holland, Amerika en Brazilië. Deze Braziliaanse gemeente is onderdeel van een prestigieus *emigratieproject van Nederland en Brazilië: Nederlandse katholieke boeren met expertise een nieuwe toekomst laten opbouwen in het veelbelovende exotische Brazilië. Met de boeren en hun gezinnen reisden in hun kielzog paters, nonnen, veeartsen en landbouwingenieurs mee. Allemaal met de bedoeling om de boeren en hun gezinnen een goede veilige start te geven in het verre Brazilië. Zo ontstond de eerste katholieke nederzetting in São Paulo.

Fazenda en school

Als vierjarige gaat Dolly met haar twee jaar oudere zus naar de Nederlandse nonnen kleuterschool: ”We moesten vier kilometer lopen.” Na haar zesde jaar verhuist het gezin met het boerenbedrijf naar Nao-Me-Toque in de zuidelijkste deelstaat. “Daar ging ik naar de lagere school en heb ik Portugees geleerd.“ Dolly vervolgt: “Als we thuis kwamen, moesten we ons omkleden en op het land werken.” Haar vader leende als extra bijverdienste geld aan Brazilianen die op vakantie gingen. Ik zei dan: “Die gaan lekker op vakantie en komen bruin terug en wij moeten werken.” Mijn vader zei: “Ja, maar wij hebben de rente en de centen.” Eigenlijk vond ze het fijn om te werken op het land. “Het was gezellig en er waren prachtige dieren en fel blauwe vlinders.” Als Dolly daarover vertelt, zie je aan alles dat ze weer in Brazilië is.

Dolly gaat ’s ochtends samen met de andere kinderen naar school met paard en wagen. Dat moest omdat de bus vaak niet reed door de modderstromen op de niet geasfalteerde weg. Op het gymnasium, in hetzelfde gebouw als het lager onderwijs, gaat ze intern omdat het paard de vele extra middagritten niet meer trok.

 

Terug in Nederland

In 1967 na het gymnasium, kiest Dolly voor de lerarenopleiding in Carazinho. Die kan ze na 2,5 jaar niet afmaken omdat haar ouders terug gaan naar Nederland vanwege onder andere gezondheidsklachten. Weer in Nederland gaat ze naar de ULO in Elst. Ze volgt daar de extra vakken Spaans en boekhouden. Haar vader bracht haar elke week naar Arnhem voor privéles door een oud-medewerker van Akzo in Mexico. Door haar eerdere opleiding in Brazilië behaalde Dolly het diploma binnen een jaar.

Na haar trouwen werkte ze bij het Academisch Ziekenhuis Utrecht ( AZU) als tolk Portugees en Spaans. Ook gaf zij Portugese les aan missiezusters en medische studenten, die vrijwilligerswerk deden in het noordoosten van Brazilië. Toen de kinderen zelf naar school fietsten, wilde ze weer aan het werk en solliciteerde ze bij het plaatselijke uitzendbureau. Ze had een paar wensen: “Ik wilde een baan waarbij ik mijn Spaans en Portugees kon gebruiken, alleen onder schooltijd en op een locatie dichtbij want ik had niet altijd de beschikking over de auto.”

De volgende dag werd ze teruggebeld door een medewerker van het uitzendbureau. “Ik heb een leuke, passende baan voor u. Broodjes smeren bij de KNIL- militairen in Arnhem en u start ’s ochtends om zeven uur.”

Tolk de perfecte baan

Het bleek dat de computer van het uitzendbureau een fout had gemaakt. “Ik heb toen zelf de gele gids gepakt en het Tolkencentrum Gelderland in Arnhem gebeld. Na een sollicitatiegesprek, een schriftelijke en een praktijktoets werd ik direct aangenomen.” Op 28 december 1992 startte ze als tolk Portugees aan de telefoon en werd ze beëdigd in 2008. “Met mijn collega’s was het gezellig met feestjes en bijspijkercursussen. De vraag naar het Portugees liep wel terug. Ik stortte me met volle energie op het Spaans.” Na het behalen van het C2-niveau kwam ze eerst op de uitwijklijst en na de tolkenopleiding bij de ITV Hogeschool mocht ze ingeschreven worden in het Register Beëdigde Tolken voor het Spaans. Dat was in 2016. Dolly vervolgt: “Nu werk ik meer in het Spaans dan in het Portugees.”

Specialiteiten

Het tolkenvak vindt Dolly waardevol: “ Mijn uitgangspunt is dat als ik in het buitenland geholpen zou worden door een arts die ik niet versta, wil ik graag een tolk die wél begrijpt wat ik bedoel”

De specialiteiten van Dolly liggen op het medische en juridische vlak en op het gebied van onderwijs. De meeste energie krijgt ze van tolkopdrachten voor leerplichtambtenaren: “Als de leerlingen na zo’n sessie weer gemotiveerd naar school gaan, ben ik blij!” Door trainingen, cursussen, haar opleiding in het onderwijs en een sterk doorzettingsvermogen heeft ze het hoogste niveau bereikt als tolk. Dolly is een van onze meest succesvolle tolken.

Ze helpt ook regelmatig een handje bij cultuurverschillen: “Bijvoorbeeld bij Brazilianen die op reis gaan. Zij bereiden zich niet goed voor. Daarnaast zijn ze chaotisch en kunnen niet hoofdrekenen. Bij de Marechaussee licht ik dat dan even toe. Daar wordt de situatie alleen maar duidelijker van.”

Thuis op reis

Na veel te hebben gereisd, blijft ze nu liever thuis. “Ik wil de deur niet meer uit. Het is druk op de weg. Ik tolk alleen telefonisch met hoofdtelefoon en microfoon voor mijn mond en voel me comfortabel in mijn eigen kantoor.” Het werk neemt haar toch wel mee: “ Op een middag reis ik via de telefoon door verschillende landen. Wie heeft dat?! Ik reis virtueel over hele werelddelen. Ik heb de papieren tot 2023. Tot die tijd blijf ik genietend tolken.