Aflevering 3

Vira

‘Ik moest vertellen dat ze niet meer beter werd’

Aflevering 3: Vira

In aflevering drie van ‘De Tolk aan Tafel’ schuift tolk Vira aan. Zij kwam jaren geleden voor haar werk vanuit Oekraïne naar Nederland. Ze had altijd al een liefde voor taal, maar werd pas na het uitbreken van de oorlog in haar vaderland tolk. Zo kon ze haar landgenoten helpen. Naast Vira spreken we met arts in opleiding tot oncoloog Anouk Putker. Hoe gaat zij in haar werk om met interculturele communicatie? Je hoort het in ‘De Tolk aan Tafel’.

“Spelen met taal geeft me het meeste energie”, dat zegt Vira. Ze is geboren en opgegroeid in Kiev, waar ze Engels studeerde. Na haar studie werkte ze voor grote internationale organisaties. Voor haar werk kwam ze in 2014 naar Nederland. En toen brak de oorlog in haar thuisland uit. Vira zorgde ervoor dat haar moeder tijdelijk naar Nederland kwam en daar begon het tolkavontuur. “Ik moest voor mijn moeder en haar vriendin alles regelen, dat was heel actief tolken. Zodra het rustiger werd in haar woonplaats ging mijn moeder terug, maar ben ik doorgegaan met tolken.”

De tolk en emoties

Vira volgde een opleiding tot tolk en zo kon ze al snel landgenoten die op de vlucht waren helpen. Al was dat niet altijd makkelijk. “De meeste mensen die naar Nederland kwamen, waren mensen uit verwoeste regio’s. Dat maakte het werk als tolk heel moeilijk. Je zag mensen met verdriet, die alles achter hadden gelaten. Om dat te zien was heel emotioneel. Ik heb regelmatig in de auto terug naar huis gehuild, het kwam heel dichtbij.”

Ondanks dat ze in veel emotionele situaties terecht komt, moet ze als tolk altijd neutraal blijven. Kan dat wel? “Dat is best moeilijk af en toe. Soms krijg je te maken met emoties. Je bent ook een mens. Dat kan zijn woede, verdriet, alles. Tijdens de tolkdienst schakel ik dat uit en laat ik niets merken. Pas na de dienst laat ik het toe.”

Slecht nieuws

Een branche waarin ook veel emoties komen kijken is de zorg. Wat als je als tolk de stem bent die iemand vertelt dat diegene nooit meer beter wordt? “Ik moest iemand met kanker telefonisch vertellen dat er niets meer gedaan kon worden. Ik heb het gezegd en toen viel er een stilte. De arts zei toen: ‘mevrouw is aan het huilen’. Dat was zo heftig. Op dat moment zet ik als tolk een masker op, anders kun je zoiets niet vertolken. Emoties komen later wel.”

Iemand als tolk vertellen dat het leven binnenkort eindigt is heftig, maar hoe is dat voor een arts? Anouk Putker, die ook aanschuift bij Dzifa, zit vaak aan de andere kant van de tafel en voert regelmatig slechtnieuwsgesprekken. “Ik ben vaak de boodschapper van slecht nieuws. Dat is heel lastig, zeker als er ook nog een taalbarrière is.”

Voor Anouk zijn tolken in haar werk onmisbaar, vertelt ze in de podcast. Daarin vertelt ze ook hoe ze samenwerkt met tolken en geeft ze haar visie op interculturele communicatie binnen het ziekenhuis. Het verhaal van Vira en Anouk hoor je in ‘De Tolk aan Tafel’. Beluister hem hieronder direct of ga naar jouw favoriete podcast-app (bijvoorbeeld Spotify of Apple Podcast) en abonneer je.